Yakın siyaset tarihinin bizlere öğrettiği en büyük ders, kuşkusuz siyasallaşan islâmın hâkim olduğu her coğrafyada iç karışıklık yarattığıdır. Hemen burnumuzun dibindeki Ortadoğu, Mısır, Afganistan, Sudan,Yemen, İran ve bir çok islâm ülkesi Atatürk gibi kurucu bir liderleri olmadığı için, din siyaseti altında debelenip dururlar ki Türkiye de aşama aşama bu karışıklığa doğru sürüklenmektedir.

      Demokrasinin olmazsa olmaz koşulu siyasetin dinden bağımsız devleti yönetmesidir. Eğitimin özgür ve bilimsel temellerle evrensel yaşam ilkeleri doğrultusunda ilerlemesidir. Yani bir çok gelişmiş ülkenin eğitim sistemi ve Atatürk'ün de hedefidir.

     Ancak din siyasetinin kitleler üzerinde bu derece hakim olması sadece  bir akıl tutulması değil, aynı zamanda cehaletin beslenmesi, bilerek ve sistematik bir üst akılla yönetilmesidir. Yani dibine kibrit suyunu döken bizzat bu ülkenin karanlık düşmanlarıdır. Ilımlı islm tezini ortaya çıkaran ABD ve yerli destekçileridir.

   Bir zamanlar Fetö ve şimdi yerini almış diğer din sömürüsü yapan kişi ve kuruluşlardır. İslâmın siyasetin güdümünde olduğu her ülkede kaos  vardır, kan vardır, kargaşa ve gözyaşı vardır. Bunun kanıtı bu ülkelerde her gün görsel,yazılı basın ve sosyal medya organlarında gördüğümüz içler acısı manzaralardır. Atatürk bu amansız ve kanlı tehlikeyi gördüğü için laik seküler devlet ilkesini altın tepsiyle sunmuştur.

      Siyasallaşan din erki toplumun  her alanına, özel yaşama, giyim kuşama müdahale eder. Kadını toplumdan dışlar ve cinayetlere mahkum eder. Toplumu cehalete sürükler ve kolay yönetir. Egemen güç zevk ve şatafat içinde yaşar. Şimdiki genç kuşak bilmez ama bir zamanlar Saddam Hüseyin'in ABD'nin 1 numaralı adamı olduğunu bizler iyi biliriz.

      Bu haftaki yazımızı Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurucu lideri Mao Zedong'un tarihe geçmiş şu sözüyle bitirelim.

"Bir ülkede sık sık dinden ve tanrıdan bahsediliyorsa ya malınıza ya da canınıza kasıt vardır."