Makalemin konusu, siyaset gündeminden çok uzak… Geçtiğimiz günlerde kaleme alacaktım bu yazıyı fakat yoğun bir program içinde olduğumuz için yazamadım. Çok farklı karakterlerle ve o karakterlerin içinde sır gibi gizlediği cevherlerle dolu etrafımız. Hikayeleri birbirinden özgün insanlar ve gün ışığı görmemiş yetenekler var. Dışa dönük kişileri keşfetmek zor değil aksi halde biraz daha içe dönük karakterleri, yetenekleri tanımak istemek, çok daha anlamlı benim için.

Mesleki anlamda belirli bir seviyeyi aşmış ve konum itibariyle doyuma ulaşmış kişilerin yürek ve beyin sesinin birleşerek yarattıklarına inanamazsınız. İç dünyada biriken ve kaleme alınamamış ayrıca betimlemenin en kral kullanıldığı yazılar okudum. Benim diyenin bile yapamayacağı sanatsal, faydacı dilin yanı sıra argonun muntazamca kullanılması bambaşka bir yetenek. Sıradan şeyleri sevmekten ve alkışlamaktan ne zaman vazgeçeceğiz bilemiyorum. Bilindik kişileri pohpohlamaktan hiç mi sıkılmadınız? Her şey de ahkam kesen güruh, gizlenmiş yetenekleri ortaya çıkartmada çelme takmaktan başka ne işe yarar? İnsanların içindeki cevherlerin katili olmaktan başka ne işe yarar?

Kimsenin, yaşattığınız veya yaşatmaya çalışmakta çekinceleriniz olduğu cevherlerinizi yok etmesine izin vermeyin. Yaşamda en mühim ve kıymetli olan, özgün ve benzersiz olunması.