Aldın ilk nefesle başlayıp, son nefesini verene kadar geçirdiğin zaman. Ama biz kadınlara ömür, karnına düşen canı kucağına ilk aldığında cennet kokusunu kokladığın an anlam kazanır. Artık çocuk yetiştirme büyütme klavuzun annenden öğrendiklerindir. Yürüdüğün yolda pes etmeden hep dimdik durup, ayağa kalkmayı öğreteceğin, kendi hayatından feragat edip, onun için başlayan muazzam bir sayfa açılmıştır önüne. Hayatına çağırdığın sana eşlik edip sana yoldaş olandır evlat. Sen yoksundur her şey ve her şeyin odur. Annelik makamına seni taşıyan can parçandır. Bir çift göz bakar gözlerine sevgiyle; hayatının sonuna kadar. Kurulan tüm hayaller, edilen   her dua, gösterilen her çaba onun içindir. Her ne olursa olsun elini hiçbir zaman bırakmadığın en ufak sıkıntısında koşup, sarmaladığın, yürüyeceğin yolda sırtını dayadığı dağısındır.

ÖĞRETİRSİN; onun hayat öğretmenisindir.

DOYURURSUN; onun en sevdiği aşçısısındır.

OYNARSIN; en güzel oyun arkadaşısındır.

SEVERSİN; daha önceki bildiğin sevgi neymiş ki yaşayarak, tadarak onunla anlarsın ve sevmelere doyamazsın.

Sevgidir; her zorluğun üstesinden gelen

Sevgidir; onu büyüten, hayata hazırlayan

Sevgidir ;ona her baktığında senin parçan olduğunu hatırlatan

Doyamazsın ne kadar istesen de zaman akar gider durduramazsın, sarar sarmalarsın yüreğine merhamet aşılarsın, kıyamazsın gözündeki tek damla yaşa canın gider. Koruyup kollarsın, saçının tek teline zarar gelmesin dayanamazsın. Yaşayarak anlayabileceğiniz bir duygu bu. Sözcüklerle anlatarak bitiremezsin. Yaşayarak anlayabileceğiniz bir duygu bu. Sözcüklerle anlatarak bitiremezsin. Her ne kadar büyüsen de sen annenin gözünde evlatta senin gözünde küçücük bir çocuktur. Yüce bir duygudur layıkıyla yapabilecek, herkesin kucaklarına alması dileğiyle.